باران چه کرد خواهد؟

                                         عکس از روزبه نوید

                                                            سیاوش کسرایی

                             از مجموعه شعر با دماوند خاموش
                                  ۵ اسفند ۱۳۰۵ اصفهان - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴ وین

·        ای ابر باردار
·         بر بام ما مبار

·        بر بام کاگلی چه گلی سبز می شود؟

·        ای بر زمین غمزده ام چشم دوخته

·         پر گیر و بگذر از سر این دشت بی نفس

·        باران چه کرد خواهد با کشت سوخته؟

·         ای ابر خیره سر

·        پر باز کن، بپر

·        و آن سینه ریز گوهر باران کشیده را

·         از دشت ما بگیر و به منقار خود ببر

·        بر آسمان وحشی مردان کشتکار

·        رو، آشیانه کن

·        بر چشم سبز جنگل بیدار لانه کن

·        آنجا ببار یکسره، کاندر پناه تو

·        خشم از میان مهلکه،  تن می کند رها

·        آنجا که با نوازش انگشت های تو

·         سر سبز می شود گل سرخی،  همه صفا.

·        ای ابر تیره رنگ

·        بشتاب بی درنگ

·        دست از سرم بدار و پی کار خویش گیر

·        راه دیار دلشدگان را به پیش گیر.

·        بگذار خود ببارم بر بام و دشت خویش

·        بگذار خود بگریم بر سرگذشت خویش

  ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان