کاری از روزبه نوید
سیاوش کسرایی
از مجموعه شعر با دماوند خاموش
۵ اسفند ۱۳۰۵ - ۱۹ بهمن ۱۳۷۴
· دگر مرا صدا مکن
· مرا ز جام باده ام جدا مکن
· که جام من به من جواب می دهد
· به من کلید شهر خواب می دهد
· درون خواب های من
· تویی و دست های مهربان
· تویی و عهدهای استوار
· و هر چه هست عاشقانه، پایدار
· برو، مرا صدا مکن
· ز کوچه خواب های سایه پرورم
· دگر مرا جدا مکن
· صدا مکن
· چو سایه بگذر ازسرم
· مرا ز سایه های دوستی سوا مکن
· چه حاصلی ز شمع های بی فروغ
· ز خنده ها
· ز بوسه ها؟
· چه حاصلی ز گفته های سر به سر دروغ؟
· تو از روندگان راه عشق نیستی
· تو نیستی ز دلشکستگان
· بگیر راه خویش و تن رها کن از بلا
· چو من، دل رمیده طالب بلا مکن
· تن سلامتت به درد مبتلا مکن
· مرا به قصه های کودکانه در شبان هول
· جدا مکن از این غم قدیم
· از این غم ندیم
· صدا مکن
· دگر ترانه، سر در این شبان دیر پا مکن
· بخواب نازنین من، به خواب ناز
· که من تمام شب نخفته ام
· تمام شب به جام و جان
· جز این سخن نگفته ام:
· «وفا کن ای دل جفا کشیده، باز ولی وفا به یار بی وفا مکن!»
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر